Κοινωνική καινοτομία και αστική ανάπτυξη: ανιχνεύοντας προοπτικές και προκλήσεις στην Αθήνα
Αραμπατζή Αθηνά|Ηλιοπούλου Ειρήνη|Ναλμπάντης Στράτος|Τζέκου Ειρήνη-Εριφύλη
Κοινωνική Οικονομία
2024 | Ιούλ
Η κοινωνική καινοτομία κατέχει κομβικό ρόλο σε επίκαιρες μελέτες γύρω από την εύρεση λύσεων σε προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες πόλεις. Συναφείς μελέτες εντοπίζουν την σχέση αναδυόμενων μορφών κοινωνικής καινοτομίας με το πεδίο της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας και τον σημαντικό ρόλο της κοινωνικής καινοτομίας στην τοπική ανάπτυξη, μέσω της αξιοποίησης τοπικών υλικών και άυλων πόρων. Σε αυτές τις προσεγγίσεις, η κοινωνική καινοτομία σηματοδοτεί ευρύτερους μετασχηματισμούς κοινωνικοοικονομικών πρακτικών και σχέσεων, οι οποίες απαντούν σε μορφές αποκλεισμού και ανισοτήτων στις πόλεις, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στον εκδημοκρατισμό της αστικής διακυβέρνησης. Πρόσφατα και στην Ελλάδα μια σειρά από θεσμικές πρωτοβουλίες υποδηλώνουν την απήχηση της κοινωνικής καινοτομίας ως προς τις δυνατότητες που παρουσιάζει στην προώθηση βιώσιμων λύσεων στην τοπική ανάπτυξη. Το λήμμα συμβάλλει στην συζήτηση γύρω από τις προοπτικές της κοινωνικής καινοτομίας να απαντήσει σε καίριες κοινωνικές ανάγκες και προκλήσεις στην πόλη της Αθήνας [1]. Μέσα από πρωτογενή εμπειρική έρευνα με φορείς κοινωνικής οικονομίας, καθώς και άτυπες ομάδες της κοινωνίας των πολιτών στην ευρύτερη Αθήνα, συνεισφέρει σε επίκαιρα ερωτήματα γύρω από την βιώσιμη αστική ανάπτυξη, εξετάζοντας τα χαρακτηριστικά κοινωνικά καινοτόμων πρακτικών που εντοπίζονται σε δραστηριότητες γύρω από την τροφή, την ενέργεια και το περιβάλλον, την εκπαίδευση, τον πολιτισμό κ.ά. Παράλληλα με τις προοπτικές που συνδέονται με την ανάπτυξη κοινωνικής καινοτομίας, η συζήτηση επικεντρώνεται και στις προκλήσεις που συναντά η κοινωνική καινοτομία να εδραιωθεί σε παραδείγματα αστικών πολιτικών.
Κοινωνική Καινοτομία και Αστική Ανάπτυξη: Ανιχνεύοντας Προοπτικές και Προκλήσεις στην Αθήνα
Η κοινωνική καινοτομία κατέχει κομβικό ρόλο σε επίκαιρες συζητήσεις γύρω από την εύρεση λύσεων σε προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες πόλεις (BEPA, 2014). Συναφείς μελέτες εντοπίζουν την άρρηκτη σχέση αναδυόμενων μορφών κοινωνικής καινοτομίας με το πεδίο της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας (ΚΑΛΟ) και τον σημαντικό ρόλο της κοινωνικής καινοτομίας στην αστική ανάπτυξη, μέσω της αξιοποίησης τοπικών υλικών και άυλων πόρων, γνώσης και ανθρώπινου κεφαλαίου (Moulaert et al., 2010). Σε αυτές τις προσεγγίσεις, η κοινωνική καινοτομία σηματοδοτεί ευρύτερους μετασχηματισμούς κοινωνικοοικονομικών πρακτικών και σχέσεων, οι οποίες απαντούν σε μορφές αποκλεισμού και ανισοτήτων στις πόλεις, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στον εκδημοκρατισμό της αστικής διακυβέρνησης (Arampatzi, 2022). Πρόσφατα και στην Ελλάδα, μια σειρά από θεσμικές πρωτοβουλίες υποδηλώνουν την απήχηση της ΚΑΛΟ και της κοινωνικής καινοτομίας ως προς τις δυνατότητες που παρουσιάζουν στην προώθηση βιώσιμων λύσεων στην τοπική ανάπτυξη, όπως το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Κοινωνική Οικονομία και την Κοινωνική Καινοτομία» του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης [2], καθώς και σχετικές πρωτοβουλίες συνεργειών της τοπικής αυτοδιοίκησης με φορείς ΚΑΛΟ και τις τοπικές κοινωνίες.
Κύριο στόχο του λήμματος αποτελεί η συμβολή στην αναδυόμενη συζήτηση γύρω από τις προοπτικές της κοινωνικής καινοτομίας να απαντήσει σε καίριες κοινωνικές ανάγκες και προκλήσεις στην πόλη της Αθήνας. Μέσα από πρωτογενή εμπειρική έρευνα [3] με φορείς της ΚΑΛΟ, καθώς και άτυπα εγχειρήματα της κοινωνίας των πολιτών στην ευρύτερη Αθήνα, εξετάζουμε τα χαρακτηριστικά και την στόχευση των φορέων και εγχειρημάτων, τα οποία συμβάλλουν σε κοινωνικά καινοτόμες πρακτικές σε μια σειρά από τομείς δραστηριότητας γύρω από την τροφή, την ενέργεια και το περιβάλλον, την εκπαίδευση, τον πολιτισμό κ.ά. Παράλληλα, η συζήτηση σκιαγραφεί τις καίριες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν κοινωνικά καινοτόμες πρακτικές να εδραιωθούν σε παραδείγματα αστικής ανάπτυξης.
Η συμβολή της κοινωνικής καινοτομίας σε σύγχρονες αστικές προκλήσεις
Η κοινωνική καινοτομία εννοιολογείται ως «ένας συνδυασμός διαδικασιών και πρακτικών που αποσκοπούν στην ικανοποίηση κοινωνικών αναγκών που δεν καλύπτονται -ή δεν καλύπτονται επαρκώς- από την αγορά ή τον δημόσιο τομέα» (Galego et al., 2021: 4). Δίνοντας έμφαση στο μετασχηματιστικό τους δυναμικό «από τα κάτω», η βιβλιογραφία εντοπίζει κοινωνικά καινοτόμες διαδικασίες και πρακτικές σε φορείς και δικτυώσεις φορέων της ΚΑΛΟ, σε συλλογικές πρωτοβουλίες της κοινωνίας των πολιτών, εγχειρήματα βάσης και τις «οικονομίες κοινότητας», π.χ. μη αγοραίων συναλλαγών και άτυπων οικονομικών δικτύων, οι οποίες στοχεύουν στην κοινωνική, περιβαλλοντική και οικονομική βιωσιμότητα των πόλεων (Gibson-Graham and Roelvink, 2009; Gritzas and Kavoulakos, 2015; Amanatidou et al., 2021). Ακολούθως, η κοινωνική καινοτομία αναπτύσσεται αξιοποιώντας δημιουργικά τοπικούς πόρους και γνώση και αποκτά τρία βασικά χαρακτηριστικά, στα οποία εντοπίζουμε καίριες χωρικές διαστάσεις: (i) την συλλογική δράση που στοχεύει να απαντήσει σε διάφορες μορφές αποκλεισμού και ανισοτήτων που εμφανίζονται στον αστικό χώρο, όπως φτώχεια, δεξιότητες, συμμετοχή στην λήψη αποφάσεων κ.ά. (ii) τον μετασχηματισμό υφιστάμενων κοινωνικοοικονομικών πρακτικών και την ενδυνάμωση ευάλωτων πληθυσμών, διαμέσου της διαμόρφωσης νέων συλλογικών ταυτοτήτων, οργανωτικών ικανοτήτων των υποκειμένων, και μοντέλων λειτουργίας και εσωτερικής διακυβέρνησης, και (iii) την συμβολή στον εκδημοκρατισμό μορφών αστικής πολιτικής και διακυβέρνησης των πόλεων (Moulaert et al., 2010; Galego et al., 2021).
Στο πλαίσιο αλλεπάλληλων κρισιακών συνθηκών κατά την τελευταία δεκαετία στην Ελλάδα, όπως η οικονομική λιτότητα και οι επιπτώσεις της στην υποβάθμιση του αστικού χώρου και των δημοσίων υποδομών, καθώς και η επιδεινούμενη περιβαλλοντική κρίση, η ανάπτυξη σειράς πρακτικών από φορείς ΚΑΛΟ και της κοινωνίας των πολιτών στόχευσε στο να προσφέρει κοινωνικά καινοτόμες απαντήσεις σε επίκαιρες κοινωνικές ανάγκες, εισάγοντας τις αρχές της αμοιβαιότητας, της αλληλεγγύης και της βιώσιμης ανάπτυξης σε νέες μορφές κοινωνικοοικονομικής δραστηριότητας (Arampatzi, 2022). Ενδεικτικά, αυτή η δραστηριότητα στην μητροπολιτική περιοχή της Αθήνας εντοπίζεται σε φορείς και εγχειρήματα γύρω από την τροφή και τον επισιτισμό, την ενέργεια και το περιβάλλον, την εκπαίδευση, την υγεία και τον πολιτισμό, νέα ψηφιακά μέσα και συμβουλευτικές υπηρεσίες, την παροχή στέγης, και άλλες υπηρεσίες (Χάρτης 1).
Χάρτης 1: Κατανομή φορέων ΚΑΛΟ ανά δραστηριότητα
Πηγή: Έρευνα δευτερογενών στοιχείων
Οι συγκεντρώσεις αυτής της δραστηριότητας, με βάση την χαρτογράφηση που διενεργήθηκε, εντοπίζονται στον κεντρικό Δήμο Αθηναίων, καθώς και σε όμορους δήμους (Χάρτης 2). Παράλληλα με τους φορείς ΚΑΛΟ, εντοπίζονται και μια σειρά πρωτοβουλιών και ομάδων της κοινωνίας των πολιτών, οι οποίες αναπτύσσουν άτυπη κοινωνικοοικονομική δραστηριότητα και εντάσσονται στο πεδίο της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, όπως δίκτυα και πρωτοβουλίες άτυπων συναλλαγών, τράπεζες χρόνου, αλληλέγγυα μαθήματα κ.α (Χάρτης 3).
Χάρτης 2: Κατανομή φορέων ΚΑΛΟ σε σχέση με τον πληθυσμό
Πηγή: Έρευνα δευτερογενών στοιχείων
Χάρτης 3: Κατανομή φορέων με νομική μορφή και άτυπων ομάδων
Πηγή: Έρευνα δευτερογενών στοιχείων
Αναπτύσσοντας κοινωνικά καινοτόμες πρακτικές στην Αθήνα: χαρακτηριστικά και λειτουργία φορέων και εγχειρημάτων της ΚΑΛΟ
Εξετάζοντας τα χαρακτηριστικά και την λειτουργία των φορέων και εγχειρημάτων της ΚΑΛΟ που δραστηριοποιούνται στον αστικό χώρο της Αθήνας, εντοπίζουμε κοινωνικά καινοτόμες πρακτικές σε μια σειρά από τομείς δραστηριότητας και συνέργειες ή δικτυώσεις που αναπτύσσουν (Γράφημα 1). Αυτές στοχεύουν να απαντήσουν σε ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών αναγκών, οι οποίες άπτονται της βιώσιμης ανάπτυξης, της διατροφικής ασφάλειας, της χρηστής διαχείρισης φυσικών πόρων, της καταπολέμησης της κλιματικής κρίσης και των ανισοτήτων, της πρόσβασης σε ποιοτική και προσιτή στέγη κ.α. Επίσης, ένα μεγάλο εύρος δραστηριοτήτων καλύπτει ανάγκες υπηρεσιών, κατά βάσει τριτογενούς τομέα, και πολύ λιγότερο δευτερογενούς ή πρωτογενούς, στους οποίος και παρουσιάζεται σημαντικό έλλειμμα δραστηριότητας.
Γράφημα 1: Τομείς δραστηριότητας φορέων ΚΑΛΟ
Πηγή: Έρευνα πεδίου
Η πλειοψηφία των φορέων που κατέχουν νομική οντότητα δραστηριοποιείται με βάση τις μορφές της κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.) και της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας (Α.Μ.Κ.Ε.). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το μέγεθος του ανθρώπινου δυναμικού των φορέων και εγχειρημάτων ΚΑΛΟ, το οποίο στις περισσότερες περιπτώσεις κυμαίνεται μεταξύ 1- 25 μελών (Γράφημα 2), ακολουθώντας το μέσο όρο της Ελληνικής επικράτειας που αφορά στις μικρές επιχειρήσεις, αλλά και αντίστοιχα, ομάδες πολιτών που οργανώνονται σε επίπεδο γειτονιάς. Ταυτόχρονα, το χρονικό διάστημα ίδρυσης και λειτουργίας τους ως επί το πλείστον εντοπίζεται μεταξύ 2-10 ετών, ωστόσο η αυξητική τάση της σχετικής δραστηριότητας που παρατηρείται κατά την τελευταία δεκαετία, φαίνεται να μειώνεται κατά την τελευταία πενταετία (Γράφημα 3).
Γράφημα 2: Αριθμός ατόμων που συμμετέχουν σε φορείς ΚΑΛΟ
Πηγή: Έρευνα πεδίου
Γράφημα 3: Διάστημα λειτουργίας φορέων ΚΑΛΟ
Πηγή: Έρευνα πεδίου
Αναφορικά με το μοντέλο λειτουργίας και λήψης αποφάσεων, η πλειοψηφία των φορέων και εγχειρημάτων υιοθετεί το συμμετοχικό μοντέλο, δηλαδή οι αποφάσεις είναι προϊόν συναίνεσης ή ψηφοφορίας μεταξύ όλων των μελών, κάτι που υπογραμμίζει την δημοκρατική λειτουργία και, κατά προέκταση, εσωτερική διακυβέρνηση τους (Γράφημα 4). Επιπλέον, παρατηρείται πλουραλισμός στα μοντέλα κατανομής εργασιών, διοίκησης και οργάνωσης των φορέων, τα οποία εναλλάσσονται ανά περίπτωση, υποδηλώνοντας ανάπτυξη τεχνογνωσίας και εξειδίκευσης σε καθορισμένους ρόλους, αλλά και διαμοιρασμό αυτών (Γράφημα 5).
Γράφημα 4: Μοντέλο λήψης αποφάσεων φορέων ΚΑΛΟ
Πηγή: Έρευνα πεδίου
Γράφημα 5: Μοντέλο κατανομής εργασιών στους φορείς ΚΑΛΟ
Πηγή: Έρευνα πεδίου
Μπορούμε επίσης να παρατηρήσουμε τάσεις ανάπτυξης συνεργασιών και δικτυώσεων, κατά προτεραιότητα μεταξύ φορέων ΚΑΛΟ, δηλαδή χωρίς κάποια θεσμικού τύπου διαμεσολάβηση, καθώς και με κρατικούς και μη κρατικούς φορείς (όπως ιδιωτικές εταιρίες, ιδρύματα κ.α) (Γράφημα 6). Τα χαρακτηριστικά των συνεργασιών και δικτυώσεων ποικίλλουν, καθώς οι φορείς αναπτύσσουν αντίστοιχη δραστηριότητα ανάλογα με τον τομέα που ανήκουν, αλλά και συνέργειες με άλλους τομείς δραστηριότητας, κάτι το οποίο, κατά την σχετική βιβλιογραφία, δυνάμει δημιουργεί συνθήκες για παραγωγή κοινωνικής καινοτομίας (όπως για παράδειγμα σε περιπτώσεις διατομεακής δραστηριότητας). Έτσι, με βάση τη διάγνωση αναγκών τους, αναπτύσσουν αντίστοιχα συνέργειες ή δικτυώσεις, ώστε να προωθήσουν υπηρεσίες, αγαθά, ενδιαφέροντα και διάχυση τεχνογνωσίας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ωστόσο, παρουσιάζει το γεγονός ότι, ενώ αναγνωρίζεται η δικτύωση και οι συνεργασίες ως ζητούμενο και συστατικό στοιχείο της βιωσιμότητας των φορέων, ο βαθμός ωρίμανσης που επιτυγχάνουν σε αυτές αξιολογείται ως σχετικά χαμηλός, ως προς τους στόχους που θέτουν οι ίδιοι οι φορείς και τα αποτελέσματα αυτών (όπως η διασφάλιση θέσεων εργασίας ή/και δημιουργία νέων, η δημιουργία οικονομικού αποθέματος, ή η επανεπένδυση κέρδους σε αντίστοιχες ή άλλες δραστηριότητες της δικτύωσης ).
Γράφημα 6: Συνεργασίες φορέων ΚΑΛΟ
Πηγή: Έρευνα πεδίου
Μετασχηματίζοντας κοινωνικοοικονομικές πρακτικές, συμβάλλοντας σε αστικές πολιτικές: προοπτικές και προκλήσεις
Συστατικό της εσωτερικής λειτουργίας τους καθώς και των συνεργειών που κατά καιρούς αναπτύσσουν φορείς και εγχειρήματα αποτελεί και η διαδικασία ανάπτυξης συλλογικών ταυτοτήτων, νέων υποκειμένων και νοηματοδοτήσεων γύρω από κοινωνικά καινοτόμες πρακτικές. Συγκεκριμένα, οι φορείς ΚΑΛΟ εννοιολογούν την δραστηριότητα τους, και κατά προέκταση την κοινωνική καινοτομία, δίνοντας έμφαση και προτεραιότητα στο κοινωνικό όφελος και αντίκτυπό της στην εύρεση λύσεων σε επίκαιρες κοινωνικές ανάγκες. Συγκεκριμένα, η προσέγγιση τους τονίζει την κοινωνική χρησιμότητα, τις νέες σχέσεις και πρακτικές που δημιουργούνται και την μετασχηματιστική επίδραση αυτών σε υφιστάμενα παραδείγματα (π.χ. εργασίας, παραγωγής, κατανάλωσης, περιβάλλοντος κ.α.), με στόχο την καταπολέμηση των ανισοτήτων και την κοινωνική ευημερία (Γράφημα 7).
Γράφημα 7: Εννοιολογήσεις της κοινωνικής καινοτομίας από φορείς ΚΑΛΟ
Πηγή: Έρευνα πεδίου
Σε αυτές τις νοηματοδοτήσεις κυριαρχεί η αντίληψη της κοινωνικής καινοτομίας ως σχέση και πρακτική κατά προτεραιότητα και, έπειτα, ως προϊόν ή τεχνολογική εφεύρεση. Δίνεται, δηλαδή, έμφαση στο δυνάμει μετασχηματιστικό αποτύπωμα για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, διαμέσου της ανάπτυξης κοινωνικού αντίκτυπου των φορέων και, κατά προέκταση, ένας αναβαθμισμένος ρόλος για την κοινωνία σε αυτήν την δραστηριότητα. Αναφορικά με τις μετασχηματιστικές προοπτικές της κοινωνικής καινοτομίας, παρατηρούμε ενδεικτικά νέες δραστηριότητες και παραδείγματα, όπως η ιδιοπαραγωγή και κατανάλωση ενέργειας μέσα από ενεργειακές κοινότητες, η εκπαίδευση γύρω από ζητήματα περιβάλλοντος και η διάχυση τεχνογνωσίας σε περιπτώσεις ανακύκλωσης στην πηγή ή διαχείρισης εναλλακτικών καυσίμων, η προώθηση βιώσιμων αγροτροφικών συστημάτων παραγωγής και κατανάλωσης, δημοκρατικά μοντέλα οργάνωσης και λειτουργίας, χρηματοδοτικά προγράμματα και νέα θεσμικά εργαλεία, και πρωτοβουλίες συμμετοχικού σχεδιασμού .
Παρόλ’αυτά, στην παρούσα συνθήκη, παρατηρείται ένα μικρής κλίμακας αποτύπωμα, που αφορά σε μεγάλο βαθμό στην εσωτερική λειτουργία των φορέων και εγχειρημάτων, αλλά και σε τοπικές κοινότητες. Ως εκ τούτου, παρατηρείται ανάπτυξη εξειδικευμένης (niche) καινοτόμας δραστηριότητας, καθώς και μικρός βαθμός διάχυσης καινοτόμων πρακτικών σε ευρύτερη κοινωνικο-χωρική κλίμακα, κάτι που έρχεται σε αντίστιξη με το εύρος των αναγκών που αυτές στοχεύουν να επιλύσουν.
Αναφορικά με την ανάπτυξη κοινωνικά καινοτόμων πρακτικών με στόχο την βιώσιμη αστική ανάπτυξη και την συμβολή της κοινωνικής καινοτομίας σε στοχευμένες αστικές πολιτικές, διαφαίνεται, έστω σε πρώιμο στάδιο, η προοπτική που διανοίγεται ως προς πιο δημοκρατικές μορφές διακυβέρνησης. Αυτή η προοπτική δοκιμάζεται σε τρέχουσες πρωτοβουλίες συγκρότησης συνεργειών μεταξύ φορέων ΚΑΛΟ (όπως κοινωνικών επιχειρήσεων και συνεταιρισμών) με φορείς και υπηρεσίες της τοπικής αυτοδιοίκησης, καθώς και μέσα από την ενεργό συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών σε δράσεις και δραστηριότητες διαβούλευσης και συμμετοχικού σχεδιασμού, συμπεριλαμβανομένων Ευρωπαϊκών προγραμμάτων χρηματοδότησης [4].
Αναγνωρίζοντας τον καθοριστικό ρόλο που μπορούν να παίξουν οι φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης σε αυτές τις διαδικασίες, παρατηρούμε, ωστόσο, σημαντικές προκλήσεις και εμπόδια στην περαιτέρω ανάπτυξη κοινωνικά καινοτόμων πρακτικών, που εκπορεύονται, ως επί το πλείστον, από μη επαρκή και μη αποτελεσματικά υφιστάμενα θεσμικά πλαίσια και εργαλεία πολιτικής. Για παράδειγμα, καίριες προκλήσεις αποτελούν τα όρια των διοικητικών αρμοδιοτήτων φορέων τοπικής αυτοδιοίκησης, η πεπερασμένη χρονική διάρκεια χρηματοδοτικών προγραμμάτων και το εύρος των τοπικών πρωτοβουλιών, η μη σταθερή ή ελλειμματική λειτουργία των διαβουλευτικών σχημάτων και χώρων συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών στην χάραξη αστικών πολιτικών, αλλά και η έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού για την ανάπτυξη κοινωνικής καινοτομίας. Ως αποτέλεσμα, παρατηρείται σημαντικά χαμηλός βαθμός διάχυσης και μεταφοράς τεχνογνωσίας σε άλλα επίπεδα διακυβέρνησης και τομείς δραστηριότητας, χαμηλός βαθμός ωρίμανσης κοινωνικά καινοτόμων πρακτικών και κοινωνικού αντικτύπου και, εν τέλει, κρίσιμα εμπόδια στην ανάπτυξη ευρύτερων παραδειγμάτων και νέων θεσμικών εργαλείων αστικής πολιτικής.
Συμπέρασμα
Συνοψίζοντας, οι δυνατότητες και οι προοπτικές που παρουσιάζει η κοινωνική καινοτομία ως προς την συμβολή της σε κρίσιμα ζητήματα αστικής βιώσιμης ανάπτυξης, εντοπίζονται στην δραστηριότητα φορέων ΚΑΛΟ και ομάδων της κοινωνίας των πολιτών, σε δικτυώσεις και συνέργειες που προωθούνται διατομεακά, καθώς και με φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης σε παραδείγματα συμμετοχής τέτοιων φορέων και ομάδας σε δράσεις και πρωτοβουλίες που συμπεριλαμβάνουν και απευθύνονται στις τοπικές κοινωνίες. Ωστόσο υπογραμμίζεται η ανάγκη αυτή η δραστηριότητα να ενισχυθεί περαιτέρω, μέσα από πρωτοβουλίες για την αναβάθμιση των υφιστάμενων και την δημιουργία νέων, σταθερών χώρων διαβούλευσης και ενεργού συμμετοχής φορέων ΚΑΛΟ και της κοινωνίας των πολιτών σε ζητήματα που άπτονται του αστικού χώρου, με στόχο την λειτουργική διάχυση κοινωνικά καινοτόμων πρακτικών μεταξύ διαφορετικών χωρικών ενοτήτων και επιπέδων διακυβέρνησης. Επιπροσθέτως, κρίσιμη κρίνεται η θέσμιση νέων εργαλείων πολιτικής, τα οποία θα εφορμούν από τη διάγνωση αναγκών σε τοπικό επίπεδο, χαρτογραφώντας τις προϋποθέσεις, τις δυνατότητες αλλά και τις προκλήσεις για την ανάπτυξη τέτοιας δραστηριότητας, και θα διασφαλίζουν την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της κοινωνικής καινοτομίας μέσα από την εδραίωση δικτυώσεων με τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, καθώς και με εκπαιδευτικούς φορείς. Τέλος, σημαντική συμβολή στα παραπάνω αποτελεί και η δημιουργία ευνοϊκότερου νομοθετικού και χρηματοδοτικού πλαισίου σε κεντρικό επίπεδο, σε μια κατεύθυνση ενεργητικής υποστήριξης συνεργειών σε τομεακό επίπεδο μεταξύ των φορέων ΚΑΛΟ, της τοπικής αυτοδιοίκησης και της κοινωνίας των πολιτών.
[1] Ευχαριστίες: Το ερευνητικό έργο υποστηρίχτηκε από το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ.) στο πλαίσιο της Δράσης «3η Προκήρυξη ερευνητικών έργων ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ. για την ενίσχυση Μεταδιδακτορικών Ερευνητών/τριών» (Αριθμός Έργου:7096)
[2] ypergasias.gov.gr/apascholisi/ethniko-schedio-drasis-gia-tin-koinoniki-oikonomia-kai-tin-koinoniki-kainotomia
[3] Η έρευνα εκπονήθηκε στα πλαίσια του έργου «Κοινωνική καινοτομία για την αστική ανάπτυξη: οι πόλεις της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης σε μια συγκριτική προσέγγιση (INNOVATur)», στο Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης, του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μεθοδολογικά, η έρευνα χρησιμοποίησε χαρτογράφηση των φορέων ΚΑΛΟ και εγχειρημάτων της κοινωνίας των πολιτών εστιάζοντας στους τομείς της τροφής και του επισιτισμού, την ενέργεια και το περιβάλλον, την εκπαίδευση, την υγεία και τον πολιτισμό, νέα ψηφιακά μέσα και συμβουλευτικές υπηρεσίες, την παροχή στέγης, και άλλες υπηρεσίες. Η χαρτογράφηση συμπεριέλαβε συνολικά 622 φορείς ΚΑΛΟ (σε συνολικό πληθυσμό 676 στους ως άνω τομείς δραστηριότητας, βάσει του μητρώου Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας του Ελληνικού Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων) και 69 άτυπα εγχειρήματα της κοινωνίας των πολιτών (ο συνολικός πληθυσμός τους δεν καταγράφεται επίσημα). Οι χάρτες που παρατίθενται αποτελούν προϊόν επιτραπέζιας έρευνας πεδίου και επεξεργασίας από την ερευνητική ομάδα, με χρήση των ακόλουθων πηγών στο διαδίκτυο, οι οποίες είναι δημόσια διαθέσιμες και ελεύθερα προσβάσιμες: γεωχωρικά δεδομένα (geodata.gov.gr), μητρώο Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας του Ελληνικού Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων (kalo.yeka.gr), διαδικτυακοί ιστότοποι Solidarity4all.gr και Enallaktikos.gr, διαδικτυακοί ιστότοποι και μέσα κοινωνικής δικτύωσης φορέων ΚΑΛΟ και άτυπων ομάδων, Απογραφή Πληθυσμού 2021 ΕΛ.ΣΤΑΤ (www.statistics.gr/2021-census-res-pop-results). Επίσης, η έρευνα χρησιμοποίησε ένα διαδικτυακό ερωτηματολόγιο, με ποιοτικές και ποσοτικές ερωτήσεις προς συμμετέχοντες/ουσες από φορείς ΚΑΛΟ και άτυπα εγχειρήματα της κοινωνίας των πολιτών εστιάζοντας στους τομείς της τροφής και του επισιτισμού, την ενέργεια και το περιβάλλον, την εκπαίδευση, την υγεία και τον πολιτισμό, νέα ψηφιακά μέσα και συμβουλευτικές υπηρεσίες, την παροχή στέγης, και άλλες υπηρεσίες. Οι θεματικές που κάλυψε το ερωτηματολόγιο συνοπτικά αφορούσαν στα χαρακτηριστικά των φορέων και εγχειρημάτων (νομική μορφή, τομέας δραστηριότητας, μέγεθος ανθρώπινου δυναμικού, χρονικό διάστημα λειτουργίας, μοντέλο λήψης αποφάσεων, κατανομή εργασιών), τις συνεργασίες με άλλους φορείς και αξιολόγηση τους, ποιοτικά χαρακτηριστικά της κοινωνικής καινοτομίας και ανάγκες στις οποίες ανταποκρίνεται, αξιολόγηση σχετικών πολιτικών και, τέλος, δημογραφικά στοιχεία των συμμετεχόντων/ουσών. Ελήφθησαν συνολικά 36 απαντήσεις, 29 από φορείς ΚΑΛΟ και 7 από εγχειρήματα της κοινωνίας των πολιτών (σύνολο στοχευμένου πληθυσμού στους ως άνω τομείς δραστηριότητας 253, εκ των οποίων 201 φορείς ΚΑΛΟ και 52 άτυπα εγχειρήματα της κοινωνίας των πολιτών). Τέλος, διενεργήθηκαν 25 ημι-δομημένες εις βάθος συνεντεύξεις με φορείς ΚΑΛΟ, εγχειρήματα της κοινωνίας των πολιτών, σύμβουλους πολιτικής και εκπροσώπους φορέων της τοπικής αυτοδιοίκησης που δραστηριοποιούνται στην μητροπολιτική περιοχή της Αθήνας.
[4] Πρόσφατα «καλά» παραδείγματα συνεργειών μεταξύ δημοτικών αρχών, φορεών ΚΑΛΟ και ομάδων της κοινωνίας των πολιτών αποτελούν η Δημοτική Αγορά της Κυψέλης (agorakypselis.gr ) και το InnovAthens (innovathens.gr) στο Δήμο Αθηναίων, καθώς και το Αδριάνειο Υδραγωγείο (culturalhidrant.eu) στον Δήμο Χαλανδρίου.
Αναφορά λήμματος
Αραμπατζή, Α., Ηλιοπούλου Ε., Ναλμπάντης, Σ., Τζέκου Ε.,Ε. (2024), Κοινωνική καινοτομία και αστική ανάπτυξη: ανιχνεύοντας προοπτικές και προκλήσεις στην Αθήνα, στο Μαλούτας Θ., Σπυρέλλης Σ. (επιμ.) Κοινωνικός άτλαντας της Αθήνας. Ηλεκτρονική συλλογή κειμένων και εποπτικού υλικού. URL: https://www.athenssocialatlas.gr/άρθρο/κοινωνική-καινοτομία-και-αστική-ανάπ/ , DOI: 10.17902/20971.122
Αναφορά Άτλαντα
Μαλούτας Θ., Σπυρέλλης Σ. (επιμ.) (2015) Κοινωνικός άτλαντας της Αθήνας. Ηλεκτρονική συλλογή κειμένων και εποπτικού υλικού. URL: https://www.athenssocialatlas.gr/ , DOI: 10.17902/20971.9
Βιβλιογραφία
- Amanatidou, E., Tzekou, E.E. and Gritzas, G. (2021). Successful niche building by social innovation in social economy networks and the potential for societal transformation. Journal of Social Entrepreneurship, 1-30. DOI:10.1080/19420676.2021.1952478
- Arampatzi, A. (2022). Social solidarity economy and urban commoning in post-crisis contexts: Madrid and Athens in a comparative perspective. Journal of Urban Affairs, 44(10), 1375-1390. DOI:10.1080/07352166.2020.1814677
- Bureau of European Policy Advisers (BEPA) (2014). Social Innovation: A Decade of Changes. Luxembourg: Publications Office of the European Union.
- Galego D., Moulaert, F., Brans, M., Santinha, G. (2021). Social innovation and governance: a scoping review. Innovation: The European Journal of Social Science Research, 1-26. DOI: 10.1080/13511610.2021.1879630.
- Gibson-Graham, J.K. and Roelvink, G. (2009). Social innovation for community economies. In: MacCallum D, Moulaert F, Hillier J and Haddock SV (eds.) Social Innovation and Territorial Development. UK: Ashgate, 25–37
- Gritzas, G. and Kavoulakos, I. (2015) Alternative economic and political spaces: facing the crisis or creating a new society?, in Maloutas, T., Spyrellis S. (eds.) Athens Social Atlas. Digital compendium of texts and visual material. URL: https://www.athenssocialatlas.gr/en/article/alternative-spaces/ (accessed 1 April 2024), DOI: 10.17902/20971.15
- Moulaert, F., Martinelli, F., Swyngedouw, E., Gonzalez, S. (2010) (eds.). Can neighbourhoods save the city? UK: Routledge.