2015 | Δεκ
Στο κεφάλαιο αυτό παρουσιάζονται τα μουσεία της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας, ενώ δίνεται έμφαση στα πρόσφατα στοιχεία επισκεψιμότητας. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στη θεματική τους εξειδίκευση, τη χωροθέτησή τους, τη λειτουργία συγκεντρώσεων (π.χ. άξονας Ριζάρειου, Οδός Πειραιώς) και τις προοπτικές συνεργασιών μεταξύ τους. Ειδική αναφορά θα γίνει στις σημαντικότερες μελλοντικές προοπτικές του τομέα των μουσείων (νέο ΕΜΣΤ στο Φιξ, Συλλογή Γουλανδρή στο Παγκράτι, μουσεία στον Πειραιά) και τη σύνδεση με τον αστικό τουρισμό.
Χαρτης 1: Χωροθέτηση των μουσείων της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας
Η κατηγοριοποίηση των μουσείων της ευρύτερης Αττικής με αρχή τη θεματική τους εξειδίκευση πραγματοποιήθηκε έχοντας ως βάση την κατηγοριοποίηση του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και προβαίνοντας σε ορισμένες προσθήκες. Τα αποτελέσματα της έρευνας φαίνονται παρακάτω.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των μουσείων που ανήκουν στο Δήμο Αθηναίων καταλαμβάνουν τα μουσεία εικαστικών τεχνών (25,4%) και τα μουσεία με θέματα ειδικού ενδιαφέροντος (25,4%) με ποσοστό 50,8% στο σύνολο. Τα ιστορικά και λαογραφικά μουσεία έπονται με μικρή διαφορά και ποσοστό 23,7%. Στη συνέχεια βρίσκονται τα αρχαιολογικά μουσεία και συλλογές (11,9%), τα μουσεία που ανήκουν σε δύο κατηγορίες (6,8%), τα διαχρονικά μουσεία (3,4%), και τέλος τα βυζαντινά μουσεία και συλλογές (1,7%) και τα μουσεία θεάτρου (1,7). Από τα παραπάνω μουσεία ένα ποσοστό 8,5% δεν λειτουργεί λόγω ανακαίνισης, αναπαλαίωσης ή μετεγκατάστασης.
Εκτός του Δήμου Αθηναίων και εξαιρώντας τα μουσεία ειδικού ενδιαφέροντος που δείχνουν να καταλαμβάνουν αντίστοιχο ποσοστό με αυτό του Δήμου (25,5%), τα ποσοστά των υπόλοιπων μουσείων δείχνουν να διαφοροποιούνται. Αξιόλογο κρίνεται το γεγονός πως ορισμένα είδη μουσείων καταλαμβάνουν μεγαλύτερο ποσοστό από το αντίστοιχο στα όρια του Δήμου. Ανάμεσα σε αυτά ανήκουν τα αρχαιολογικά μουσεία και συλλογές που παρουσιάζουν μεγάλη απόκλιση (21,3%), τα βυζαντινά και μεταβυζαντινά μουσεία και συλλογές (2,1%) και τα μουσεία θεάτρου (2,1%). Χαμηλότερα είναι τα ποσοστά των μουσείων εικαστικών τεχνών (19,2%) και των ιστορικών και λαογραφικών μουσείων (6,4%). Στα μουσεία εκτός του Δήμου Αθηναίων εμφανίζονται και ορισμένες κατηγορίες που δεν υπάρχουν εντός του Δήμου, οι οποίες είναι τα μουσεία φυσικής ιστορίας (14,9%), τα πολεμικά (6,4%) και τα ναυτικά μουσεία (2,1%). Από τα παραπάνω μουσεία ένα ποσοστό 6,4% δεν λειτουργεί λόγω ανακαίνισης, αναπαλαίωσης ή μετεγκατάστασης. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι περιορισμένος αριθμός μουσείων δείχνει να ακολουθεί τις σύγχρονες τάσεις της μουσειολογίας με τη χρήση διαδραστικών μέσων.
Όσον αφορά στη χωροθέτηση των μουσείων, η Αθήνα δεν διαθέτει μία χαρακτηριστική «γειτονιά μουσείων». Η λειτουργία των συγκεντρώσεων εμφανίζεται στην περιοχή γύρω από το πάρκο Ριζάρη, και πιο συγκεκριμένα στο οικοδομικό τετράγωνο μεταξύ των οδών Βασιλίσσης Σοφίας, Ριζάρη, Βασιλέως Κωνσταντίνου και Ρηγίλλης, όπως φαίνεται και στους αντίστοιχους χάρτες. Επίσης, ένας άξονας μουσείων αναπτύσσεται τμηματικά στην οδό Πειραιώς.
Σε επίπεδο συνεργασιών και δικτύωσης οι προσπάθειες είναι περιορισμένες. Ανάμεσα στους διάφορους τρόπους δικτύωσης συμπεριλαμβάνονται η καθιέρωση κοινού εισιτηρίου, η έκδοση κοινών διαφημιστικών εντύπων, η δημιουργία κοινής ιστοσελίδας και η κοινή οργάνωση εκθέσεων, εκδηλώσεων ή φεστιβάλ (Κόνσολα 2011). Το δίκτυο Μουσείων και Πολιτιστικών Φορέων της Αθήνας αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη πρωτοβουλία, καθώς διαθέτει ιστοσελίδα και διοργανώνει και κοινές εκδηλώσεις. Αξίζει να αναφερθεί ότι στο δίκτυο αυτό συμπεριλαμβάνονται, εκτός των ευρύτερων πολιτιστικών χώρων, και 22 μουσεία από τα 59 που διαθέτει στο σύνολο του ο Δήμος Αθηναίων. Ιδιαίτερο χαρακτήρα προσδίδει στον μουσειακό χάρτη η ύπαρξη εκθέσεων μέσα στους σταθμούς του Μετρό Αττικής.
Σχετικά με την επισκεψιμότητα των μουσείων, θα πρέπει να αναφερθεί ότι εκτός από τα στοιχεία που συλλέχθηκαν από την Ελληνική Στατιστική Αρχή, η οποία διαθέτει στοιχεία για τα μεγαλύτερα μουσεία, πραγματοποιήθηκε και επιπλέον έρευνα και επικοινωνία με τα υπόλοιπα μουσεία. Πολλά από αυτά τα μουσεία δεν διατηρούν αρχείο με αποτέλεσμα ορισμένα από αυτά να μπορούν να δώσουν στοιχεία για την επισκεψιμότητά τους κατά προσέγγιση και άλλα να μην μπορούν να δώσουν καθόλου στοιχεία. Το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, αν και με σχετικά μικρή άνοδο στη επισκεψιμότητά του (6,9%) αποτελεί το δημοφιλέστερο μουσείο της πόλης προσελκύοντας σημαντικό αριθμό τουριστών. Το μουσείο αυτό αποτελεί σημαντικό σύγχρονο κτηριακό έργο και σημείο αναφοράς για τον ελληνικό πολιτισμό. Η χωροθέτησή του στη συγκεκριμένη θέση έχει επιφέρει σημαντικές αλλαγές και στις χρήσεις γης στην περιοχή του Μακρυγιάννη με τη συγκέντρωση νέων καφέ, εστιατορίων, γκαλερί, κ.λπ. Η επικοινωνιακή και επιχειρηματική στρατηγική προώθησής του, σε συνδυασμό με την ανερχόμενη τάση στον αστικό τουρισμό παγκοσμίως, οδήγησε στο να καταλαμβάνει την 57η θέση στη σχετική παγκόσμια λίστα επισκεψιμότητας μουσείων για το 2013. Αντίθετα, προκαλεί εντύπωση ο χαμηλός αριθμός εισιτηρίων για το 2013 σε μουσεία με σημαντικές συλλογές.
Χάρτης 2: Επισκεψιμότητα των μουσείων της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας
Η λειτουργία δύο νέων μουσείων με τη στέγαση του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στο Φιξ και της συλλογής Γουλανδρή στο Παγκράτι, σε συνδυασμό με την επέκταση της Εθνικής Πινακοθήκης, αναμένεται να συμβάλουν στη βελτίωση της εικόνας της πόλης ως προορισμού εικαστικών τεχνών, σε συνάρτηση βέβαια και με το γεγονός της διοργάνωσης της διάσημης έκθεσης Σύγχρονης Τέχνης Documenta το 2017, έκθεσης δεύτερης σε σημασίας μετά την Μπιενάλε της Βενετίας. Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να σημειωθεί ότι διοργανώνονται και ορισμένες εκθέσεις στο πλαίσιο ειδικών γεγονότων όπως είναι η Μπιενάλε, η REMAP, η Art-Athina, κ.λπ. Μουσειακό τμήμα θα αποκτήσει και η Εθνική Βιβλιοθήκη, ενώ αναμένονται και τα νέα μουσεία της Πολιτιστικής Ακτής στον Πειραιά (Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων, Μουσείο Μετανάστευσης). Παρά τις προοπτικές αυτές όμως η δημοσιονομική κρίση καθιστά σχεδόν αδύνατη την εύρεση και διάθεση οικονομικών πόρων για την υλοποίηση ολοκληρωμένων προγραμμάτων πολιτιστικής ανάπτυξης και αρκετά μουσεία αντιμετωπίζουν προβλήματα βιωσιμότητας (Πούλιος και Τουλούπα 2014). Ωστόσο, αξιοποιώντας την εμπειρία άλλων μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων, με χαμηλού κόστους ενέργειες βελτίωσης της δικτύωσης των μουσείων, η Αθήνα θα μπορούσε να επιτύχει την περαιτέρω ενίσχυση της εκθεσιακής της δράσης και την καθιέρωσή της ως προορισμού για τον μουσειακό τουρισμό.
Αναφορά λήμματος
Δέφνερ, Α. M., Καραχάλης, Ν., Κατσαφάδου, Σ. (2015) Τα μουσεία της πόλης, στο Μαλούτας Θ., Σπυρέλλης Σ. (επιμ.) Κοινωνικός άτλαντας της Αθήνας. Ηλεκτρονική συλλογή κειμένων και εποπτικού υλικού. URL: https://www.athenssocialatlas.gr/άρθρο/μουσεία/ , DOI: 10.17902/20971.40
Αναφορά Άτλαντα
Μαλούτας Θ., Σπυρέλλης Σ. (επιμ.) (2015) Κοινωνικός άτλαντας της Αθήνας. Ηλεκτρονική συλλογή κειμένων και εποπτικού υλικού. URL: https://www.athenssocialatlas.gr/ , DOI: 10.17902/20971.9
Βιβλιογραφία
- Κόνσολα Ν (2011) Δίκτυα μουσείων στην σύγχρονη πόλη. Στο: 9ο Εθνικό Ελληνικής Εταιρείας Περιφερειακής Επιστήμης, Αθήνα: Πάντειο Πανεπιστήμιο.
- Πούλιος Ι και Τουλούπα Σ (2014) Ελληνικά Μουσεία Μέσα και Πέρα από την Κρίση: η Επιτακτική Ανάγκη Απόκτησης Στρατηγικής Ευελιξίας μέσα στην Τρέχουσα Αστάθεια. Στο: Βελένη Π (επιμ.), Μουσειολογία: Νέες Τάσεις, Θεσσαλονίκη: Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.
- Gazi A (2011) Building National Museums in Europe 1750-2010: National Museums in Greece, History, Ideology, Narratives. In: Aronsson P and Elgenius G (eds), EuNaMus – European National Museums: Identity Politics, the Uses of the Past and the European Citizen, Bologna: Linköping University Electronic Press, p. 399. Available from: http://www.ep.liu.se/ecp_home/index.en.aspx?issue=064.